Vannacht spookte je door mijn hoofd,
in vluchtige gedachten.
Achter elke hoek je lach,
alléén om naar te smachten.
Je handen rond mijn hals,
als een streling van de wind.
Je geur hier in het donker,
maar mijn ogen blijven blind.
En toen was je weer verdwenen,
een leegte in mijn hoofd.
De ochtend kwam naar voren,
je schim werd uitgedoofd.
Laat wat van je horen