Vlinderke

Als aan een onzichtbaar draadje.
Fladdert heen en weer, op en neer.
Met vleugeltjes als van papier.
Over het bloemtapijt.
Een vlinder in al z’n bescheidenheid.
In een sacraal moment dan weer.
Zet het zich op een bloem neer.
Met de vleugels teer te saam gevouwen.
Het lijkt wel of het bidt in. Godsvertrouwen.
Van de ene bloem naar de andere.
’t Lijkt wel of je niet kiezen kan.
Zoveel bloemen geuren en kleuren.
Je lijkt ze wel.
Eén voor één te keuren.
Wat me fascineert is je sierlijke ballet.
Als op hemelse muziek gezet.
Of misschien je tedere vleugetjes wel.
In verscheidenheid van vormen en kleuren.
Vlinderke, steeds weer welkom.
Om mijn tuintje op te fleuren!