Van buiten een lach,
van binnen een traan
Geen blik die zegt wat jij
mijn ziel hebt aangedaan
Ik hoor de klanken,
van jouw stem
Ingehoude woede,
ik ben te vaak bij hem
Hoe maak ik je duidelyk,
dat ik voor jou leef
Dat ik mijn hart,
aan niemand anders geef
Zelfs niet aan diegene,
aan die ene vriend
Ik weet dat jy alles,
mijn hele hart verdiend
Zelfs nu het minder gaat,
besef ik nog steeds
Dat ik van je hou,
ook al is het tevergeefs
Want jy vertrouwt me niet,
niet voor honderd procent
En de weg die we zullen gaan,
is totaal onbekend
Blijven we samen,
of vallen we uit één
Ben je ver bij me vandaan
of juist altijd om me heen
De tijd zal leren,
wat jij onder ons verstaat
En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Laat wat van je horen