Verwondering

Het gedicht Verwondering.
In verwondering zijn ja dat is een begin
Van het zoeken in het leven van de zin.
Dat grote heelal waar ik mijn oog op richt.
Mij laat meenemen in het wonder van zicht,
Mij verlies in de schoonheid van wolken en lucht.
Even verlost van mijn zorgen en zucht.
In verwondering blijven is wat ik wil.
Mij verliezen in oneindigheid zo stil.
Besef van dat hele grote en ook van klein.
Dat ik hier rondloop en er mag zijn.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten