Met woorden sneed ze in mijn hart, keihard en onverbitterd.
Alsof het de normaalste zaak
van de wereld was!
Ze ontnam me al de moed,
met daarbij inbegrepen:
de kracht om uit de put te kruipen, waar zij me zonet had in gesmeten!
Ik verdronk in de tranen
die bleven komen,
en beetje bij beetje sijpelde
mijn liefde voor haar uit mijn hart!
Ik keek omhoog
en wist dat ik terug boven
moest komen,
oh kon ik maar terug boven komen.
De wil die was er al,
maar het ontbrak me enkel aan moed!
Is het niet verschrikkelijk wat “liefde” met je doet!
Laat wat van je horen