De gangen lijken te lang.
De route onlogisch.
Geen weg terug.
Opgesloten in een verpleeghuis.
De lucht is vuil benauwd.
Het gekreun van mensen in de kamer,
Maken het verstikkend
Waar is de nooduitgang?
O lieve oma, je bent nog zo dichtbij,
Alleen de tijd heeft een gat geslagen
Je maakt me bang, je hulpeloze ogen,
Oceanen van machteloos verdriet.
Ik wil je oppakken, dragen als een kind,
Je bevrijden, deze wereld voor je weggooien.
En je terug geven alles wat van jou was.
Voor mij is er de uitgang…
Voor jou nooit meer.
Laat wat van je horen