Nee,
we zijn niet verlopen,
toch?
Ik bedoel,
verlopen
dat zijn treinkaartjes
die je onderin de kast vindt,
en bloemen
bruin en
naar de tafel toewijzend.
Maar wij,
wij zijn toch slechts
veranderd,
verwelkt misschien,
door tijds adem licht aangeroerd
zoals je kleuren mengt op een pallet.
Nee,
verlopen zijn we niet.
Dichter naar de dood gekropen
wel,
misschien.
Ach verlopen,
is iets waarover je zegt
we zullen wel
zien.
Laat wat van je horen