Verlies van een kind

Verlies van een kind.

Opeens blijft de maandelijkse periode uit
En na een paar dagen neem je het besluit.
Even een zwangerschapstest doen
En ja hoor je geeft je man een dikke zoen.

Eindelijk is het zover, je bent in verwachting
In je buik groeit nu zo’n lief klein ding.
Samen met je man vier je een klein feestje
En koop alvast het eerste knuffelbeestje.

Je verteld het de familie en vrienden
En je ouders ja die grienden.
Naar een tijdje voel je, je niet goed
En gaat naar de dokter met heel veel spoed.

Je moet dan snel door naar het ziekenhuis
Want er is met het vruchtje iets niet pluis.
En dan gaat het allemaal heel snel
Je gaat dan door een hel.

Afscheid nemen kan en mag je niet
Je weet niet eens hoe het eruit ziet.
En met een leeg gevoel weer naar huis toe
Je bent dan verdrietig en heel erg moe.

Je pakt je oude leventje weer op
Maar het blijft spoken in je kop.
En jaren later knapt er opeens iets in je hoofd
Ze hadden je er voor gewaarschuwd, maar het nooit geloofd.

Dan moeten alle emoties die je hebt verdrongen
Eruit met hele kleine sprongen.
Met behulp van de psycholoog
Kruip je langzaam uit het dal omhoog.

Kan je het eindelijk een plaatsje in je leven geven
En hoef je het niet iedere keer weer te beleven.

Ineke Jongeleen