Mijn ziel kijkt tegen de horizon aan
blauw grijs is de dageraad
in mijn ogen walst een traan
doordat ik niet verder kan gaan.
Zie de regenvlagen dansen
voor mijn ogen ’t evenbeeld
ze verorberen mijn kansen
soepel worden ze niet verdeelt.
Maar ik kijk door donkere glazen
in een stille avondzon
zodat ik me niet hoef te verbazen
verder dan de horizon.
Laat wat van je horen