Elke keer als ik mijn ogen sluit, zie ik de dingen die ik voel.
Geen droomwereld maar een warrige boel
Alles door de war geschopt.
Nooit is het geweld in mijn gedachte gestopt.
Brandende woede, pijnlijk verdriet.
Maar zo als men zegt onkruid vergaat niet.
Dus ik ga gewoon door wankellend op een doorlopend spoor.
Laat wat van je horen