Normaal ben ik wel fruitig
vol levenslof en blij.
Maar vandaag ben ik mezelf niet
de gedachten zijn niet vrij.
Normaal kan ik best lachen,
tot dijenkletsen toe.
De grap van ’t leven vat ik wel,
vind het gewoon geen goeie clue.
Normaal stel ik geen vragen,
gaat alles aan mij voorbij
Maar ik ben vandaag mezelf niet,
en ik hoop dat het zo blijft.
Want wie wil er nu zichzelf zijn,
daar is niets spannends aan
Moest ik de keuze hebben,
‘k liep ver van mij vandaan
Dan zou ik ook eens kunnen zien,
wat stel ik eig’lijk voor?
Na een korte babbel,
liep ik ook snel weer door
’T is toch wat ‘identiteit’,
slechts voor een vreemde goed.
Als je ’t hebt, dan wil je ’t kwijt,
het vreemde tegemoet.
Laat wat van je horen