Van geboortedag naar verjaardag

Mei 2009 de avond
voor mijn 37ste verjaardag.
Ik denk aan jou.
Langzaam vormt er in mijn geest
een beeld van dat
o zo vertrouwde gezicht.
Mama!
Morgen wordt ik 37 en jij,
jij zal er weer niet bij zijn
om dit samen met mij te vieren.
Wat is het stiekem al lang geleden dat ik je voor het laatst zag,
al bijna 7 jaar.
Toch denk ik weer op de vooravond
van mijn geboortedag aan jou.
Want ze zou niet bestaan zonder jou.
Lieve Mama, bedankt dat je me 9 maanden droeg en mij het leven schonk.
Bedankt voor al jou liefde
die je mij gaf tijdens jouw leven.
Ik betreur het dat ik je dit niet duidelijk bij leven heb gezegd.
Al is het wel duidelijk geweest
dat we van elkaar hielden.
Ik mis je nog steeds en zal dit
denk ik altijd doen vooral
op mijn geboortedag.
Want wat is een geboortedag zonder felicitatie van degene
die je het leven gaf.
Gewoon een verjaardag
ja ik word ouder, ik voel het
en zie het in de spiegel.