Hier zit ik dan.
Alleen met mijn gedachten.
Gedachten die jouw naam zeggen
en alleen bij jouw beeld even wachten.
Bij jouw lieve gezicht
en je glinsterende ogen.
Bij jouw donkerbruine haren
die door de wind heen
en weer worden bewogen.
Ik zie je zachte lippen
die mij aanspreken.
Ik voel nog altijd hoe jij
daar heel diep vanbinnen
een vuurtje kon aansteken.
Dat vuurtje is
nog lang niet gedoofd.
Maar je bent met iemand anders.
Eigenlijk had ik er al
nooit in geloofd.
Jammer.
Laat wat van je horen