Uitgesproken

Geschreven door: Trudy Kwakkel - Onderwerp: Verdriet gedichten

Je bent er wel….
en toch ben je er niet
Jouw stilte hoor’k in ’t
ruisen van de bomen
Ik roep je naam…
maar jij zult niet meer komen
En ik weet mij alleen met dit verdriet.

Wij vormen woorden
maar wij spreken niet
De diepe stilte is van ver te horen
Toch werd je eens als kind
bij ons geboren
Terwijl je ons als vreemden achterliet.

Wat bleef is de herin’ring aan je lach
Er valt een schaduw over ied’re dag.