Mensen troosten in verdriet.
Verdriet wat de ander niet ziet.
Laat een bloempje in je groeien.
Door jouw tranen te besproeien.
Je zal gaan merken dat het groeit
en dat het op een mooie ochtend
helemaal is uitgebloeid.
Neem een bloem van eigen smaak,
die daar straks je innerlijk raakt.
Huilen is zo erg nog niet,
zing af ook eens heel mooi lied.
Verdriet en niet begrepen zijn,
doet bij iedereen soms pijn.
Zo gaat dat soms in het aardse leven,
geniet, het leven is maar even!
Maar nimmer ben je echt alleen.
Daar in het zuivere van je hart,
heelt stillejes.. alle smart.
Laat wat van je horen