Djigelinge djingelbel,
de markies van Pimpeltel
komt vrijmoedig voorgereden
in zijn fraaie arreslede.
”dag mijn lieve keizerin.
Neem mijn hand en stap maar in.
Hop,daar gaan ze in de slee!!
[Zoute drop en hopjes mee]
En zij kijken naar de staartjes
van de mooie, zwarte paardjes
en dan zien zij naar elkaar
witte vlokjes in het haar.
Weggedoken in hun bond,
met een glimlach om de mond,
horen zij de bellen rink’len
en hun blij’e ogen twink’len.
Lachend,pratend,hand in hand,
glijden zij door’t witte land.
Laat wat van je horen