Terug openbloeien

Lachen van plezier,
tranen die vallen.
Water dat zachtjes stroomt,
Maar somberheid
waarvan je constant droomt.
De zon schijnt,
Maar het geluk dat verdwijnt.
Ken je die gedachten die veranderen
Zonder je er iets over
kwijt kunt aan anderen?
Vinden ze je geen last
Ben je een blok aan hun been
En sta je vaak uiteindelijk nog alleen
Geen woorden te veel,
En moeilijke gevoelens die vloeien,
Ellende die de pijn doet groeien
Laat me a.u.b. terug openbloeien!

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten