Vreugde is niet meer blijdschap lijkt de dalen.
Alleen en eenzaam lijk ik rond te dwalen.
Stilletjes en alleen
Even niemand om me heen
Alleen even ik, ik en mijn gedachten.
Lopen , lopen steeds langer en verder weg
Niemand luister nooit eens als ik zeg:
Laat me nou er is toch niets..
Maar meestal in zo’n klein beetje een heleboel iets.
Ik ben alleen ,alleen ik en mijn gedachten
Steeds groter worden mijn problemen en zorgen.
Maar ik uit ze niet ik heb ze opgeborgen.
Steeds dieper en dieper in mijn hoofd
Door lopen word mijn gedachten steeds weer verdoofd
Ik ben nergens, maar wel alleen met mijn gedachten
Als ik weer naar huis toe keer.
Voel ik me leeg kil steeds meer steeds meer.
Maar als ik dan weer iets heb om me blij te maken
Denk niet aan mijn verdriet dat zijn dan even niet mijn zaken.
Alleen ergens weet ik dat ik alleen ben,alleen met mijn gedachten.
Laat wat van je horen