Scherven zwerven door
Hollands stedenpracht
snijden her en der
onderschatten onze kracht.
Doen de kinderen bloeden
kleuren straten grauw
snijden zonder krimp
’t lijkt zowaar
een brute straf van God.
Kom, mens, sta op, of
vlucht ge naar Uw platteland
en blijft ge laconiek
van afstand kijken naar Uw
stedenrand?
Hoor hoe het glas zich
een weg naar
zwakke plekken vecht
zie het snijden in Uw
eewenoude erfenis.
Mens, zie toch dooheen
dat glazen slachtersmes
hakt Uw weg snel open
anders wordt het gauw
definitief onze laatste les.
Laat wat van je horen