Met rode ogen keek ze mij aan,
zonder te spreken schreeuwde ze om hulp.
Haar hart gebroken.
Het voelde niet langer als die vertrouwde ogen
waar ik uren naar kon staren.
Maar als de blik van een vreemde,
die ik nog nooit had gezien.
koud en onbekend voor mij,
Het liefst zou ik haar willen vasthouden.
Vasthouden en nooit meer loslaten..
Maar zodra ik mijn armen uitsteek,
om haarbij me te hebben.
Stort ze in… voorgoed.
Laat wat van je horen