De geest gehandicapt
Gevangen in rolstoel
Dichtbij is mijlenver verwijderd
Het geluk vermist
Rode rozen zwart geblakerd
Er valt regen uit de zon
De volle maan verduisterd
De geest gehandicapt
Veroordeeld tot beugels
De onbezonnenheid is dood
Altijd en eeuwig het gevecht
De worsteling met mezelf
Groene, malse velden zijn woestijn
Alles door de ogen van de depressie
Verdampt het zelfvertrouwen
En de dokter is overleden
De geest gehandicapt
Vastgeketend aan het moeras
Niemand die het ziet
Een verborgen oorlog
Geen giro-acties voor mij
Een strijd tussen mij en mezelf…
Laat wat van je horen