Prinsjesdag 2006.
een dag in mijn geheugen.
spaning voor het onbekende.
terwijl je zo veel weet.
de spaning van de eerste date.
de angst of je niet tegen valt.
twee ogen zo blauw als zomer lucht.
nee hij blijft slaat niet op de vlucht.
een dag zo lang en toch zo kort.
omdat je weet er afscheid komt.
hij verdween weer met zijn ogen blauw als de zee.
maar nam wel mijn vriendschap mee .
die dag koester ik als goud.
wetend er iemand is die van mij houd.
Laat wat van je horen