Prematuur

Een popje.
Onder een glazen serreke.
Het leven vroegtijdig gekomen
als de glinstering van een sterreke.
Te vroeg nog om te dromen.

Gevoelig en fragiel.
De liefde die mens geworden is.
Het parelke dat ik bemin.
Teveel wat ik mis.

Achter glas verstoken.
Als een plantje klein.
De mooiste bloem ontloken.
Nog volkomen “afhankelijk” zijn.

Eindeloos deint de tijd.
Eer het kindeke, voldoende resistent
van het glazen huizeke bevrijd.
De echte moederliefde weer herkent.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 8,00 Stemmen: 2

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten