Je ogen vertellen een verhaal,
maar je mond zwijgt.
Je ogen lachen zelden,
en ik vraag me af hoelang dat blijft.
Achter deze mooie ogen,
achter deze zwijgende mond.
Zit een jongen, met een diepe wond.
Juist die stille blikken,
roepen zoveel vragen naar boven.
Waar hield deze jongen op
met in de mensheid te geloven?
Zal ik ooit in de buurt
van zijn hart komen?
of blijven dat maar gewoon stilzwijgende dromen?
Laat wat van je horen