1001 gedichten om te lezen!
Het doek ligt op de tafel te wachten,
Op wat ik zeggen wil,gevoelens borrelen naar boven.
Geduldig wacht de verf op mijn palet en,
als de kwast die opneemt, kleuren mijn emoties,
het smetteloos wit,wat in woorden te veel,
te groot,te pjinlijk is, en maken
Ruimte, om te blijven wie ik ben,een blij maar vooral,open en gelukkig mens
Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen