Het is niet alleen nu, het is al langer,
En elke keer word ik banger,
Banger dat het nooit meer over zal gaan,
En dat je nooit meer voor me klaar zult staan.
Je laat me niet goed slapen elke nacht
Ik lig in bed te huilen, heel zacht
Dan hoop ik voor een goede vriendschap
Tussen jou en mij
Dan is alles eindelijk voorbij
Zolang ik weet
Was het nooit anders
Altijd die onderlinge strijd
Ik wil samen met jou door gaan
Anders ben ik je straks kwijt
Hopelijk hebben we onze bijltjes begraven
Alle open wonden worden een beetje gedicht
Maar die pijn diep van binnen
Die heeft hele grote wonden aangericht
Dus genezen word wat lastig
Maar ik vertouw erop
Dat we ooit weer samen zullen zijn
Maar dat blijkt tot nu toe alleen nog maar schijn.
Laat wat van je horen