We waren kameraden
speelden altijd samen.
Onafscheidelijken
alwaar we ook kwamen.
Verstrengeld waren ze
onze jonge jaren.
Onvergeet’lijk zoals
al die dagen waren.
Toen we ouder werden
zijn we dat verloren,
vonden nieuwe vrienden.
Meisjes gingen bekoren.
Vriendschap is een illusie
werd er eens gezongen,
want welke vriendschap heeft
de afstand bedwongen.
Maar in zware tijden
was je daar opeens weer.
Toen heb ik begrepen
onze vriendschap is meer.
Laat wat van je horen