Ons nieuwe huis

In de winter hier komen wonen.
Een huisje buitenaf.
Een huis wat zeker zal lonen.
Veel werk, dat wisten we vooraf.

Nu zit ik op de bank.
Met de laptop op schoot.
Ik wil een springplank.
Springen naar het mooie morgenrood.

Het heeft vannacht weer gevroren.
Het is in huis dan erg koud.
Het is binnen nog net niet bevroren.
Een extra deken voor het warmtebehoud.

De zon schijnt nu warm naar binnen.
De hond ligt languit in zijn mand.
Ik zie konijntjes in de tuin rondspringen.
De kat is languit op de bank beland.

De achtertuin is voor ons
heel erg groot.
Het is nog te koud om daar
veel te zijn.
Hmm straks een moestuin,
of is dit idioot.
Ach waarom niet,
er is genoeg terrein.

Ik zie paarden in de wei.
Niet bij ons, maar bij de buren.
Lekker grazen in het gras,
een smulpartij.
Zij hebben in de kou wel
veel te verduren.

Een plan om de tuin mooi te maken.
Daar denken we al over na.
Een plan waarvan we rustig raken.
Eentje waar ik volledig achtersta.

Maar nu eerst het huis opnieuw uittekenen.
Voor de grote veranderingen
die we willen.
Ook de kostenpost maar eens uitrekenen.
We zullen wel gaan gillen.

Maar we hebben alle tijd.
Ieder jaar een beetje.
We zijn erg toegewijd.
Het is maar een weetje.

In ons nieuwe huis.
Hoe lelijk het nu ook is.
Voel ik me zeker thuis.
Ook al is het heel erg fris.