Een zandkasteel.
Gebouwd voor jou en mij
Ik weet het is over.
We zijn weer vrij.
Een gracht.
twee torens.
De vlag staat op de top.
Ik kijk naar de zee
De vloed komt op.
Water stijgt.
De gracht loopt vol.
Aan de vlag daar zit jou ring.
Water kabbelt al tegen de muur.
Het kasteel net ons verhaal van korte duur.
Korrels spoelen mee.
Steeds meer korrels in de zee
vertellen mij ons verhaal.
Het was een droom ja allemaal.
Maar wie kan er zonder dromen leven?
Laat je gaan ja soms voor even.
Na afloop, net als de zandkorrels van mijn kasteel.
Word je weer een met het geheel.
Water staat nu al tot aan de vlag.
In gedachten kus ik je gedag.
Dankbaar voor wat is geweest.
Maar de droom mis ik het meest.
Laat wat van je horen