1001 gedichten om te lezen!
Ik was weer in ons bos vandaag
En liep dezelfde paden
Die wij eens, zij aan zij geschraagd,
In groot geluk betraden.
Maar hoe ik ook zocht en keek,
Het bos bleef wezenloos koud
En zelfs ons bankje bleek
Niet meer dan een stuk hout.
En toen wist ik met grote zekerheid:
Het is voorbij, mijn lief,
Ik ben je kwijt.
Beoordeling: 1,00 Stemmen: 1 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen