1001 gedichten om te lezen!
Onder schaduw van de toren,
naast een grijze steen,
snoei ik al jou doornen.
Ik wou dat je verscheen
Je bloemen zijn nog bloeiend,
maar staan wat heen en weer.
Het kan me niks meer boeien,
ik waterval op je neer.
En proef eens van de aarde,
waar jij je op verslijt.
Je naam is nog te lezen,
toch ben ik alles kwijt.
Onder schaduw van de toren,
onder de grijze steen,
light een schatkist vol herinneringen.
Waarom ging je heen?
Beoordeling: 4,50 Stemmen: 4 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen