Ochtenddauw

Wat ik hoor is slechts
een zacht gefluister,
een fonkelende ster die me ophaalt uit het duister.
Een klein bijtje dat zoemend langs mijn oor heen vloog.
Een ritmisch getrommel dat
over de waarheid loog.
Het geritsel van het gras in de wind.
Het geleid van de kerkklok
dat elk uur herbegint.

Dit allemaal zijn gevoelens
zo vers als de ochtenddauw.
Maar deze maken plaats voor het kleinste zinnetje,
dat het meest betekend:
Ik hou van jou.