Ochtend dauw
In een fluwelen landschap van dons
valt het ochtendlicht op dijbeen en wang
Gevangen is dit moment
in de rust van de ochtend
Je ligt, in diepe zeeën gezonken
waar andere werelden werkelijkheid worden
Totdat de mist opzet
als een teken van vertrek
Waar dromen vervagen
komt de wereld langzaam tot leven
En met een glimlach
verdamp je de dauw van mijn gezicht
Vervlogen is dit geborgen moment
Laat wat van je horen