1001 gedichten om te lezen!
Nu even wel die rust
een kleine cel
een stoel en een bed
de stilte die mij
wakker en welterusten kust.
Daar in de abdij
denk ik
nu even wel
weten, vooral voelen.
Straks opgeladen, opgetogen
weer naar huis gaan
met een gevoel
wat ik allang wist
maar daar weer
steeds opnieuw
zich voltrekt.
Beoordeling: 2,50 Stemmen: 2 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen