1001 gedichten om te lezen!
Badend in licht van zeven manen
heb je m’n zonlicht verkracht.
Nooit zo verdwaald geweest
in wanhoop.
Nooit zo gehuild
in zomernacht.
Gesloten heb ik nu mijn hart
sleutel opgeborgen.
Laat me maar even
de pijn verwerken.
Laat me maar even
in zorgen.
Nu plant ik mijn herinneringen
in een cementen hof.
Niet langer te plukken
mijn bloemen van hoop.
Niet langer te staren
in spiegels van stof…
(Nog geen stemmen) Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen