Het hamertje ging fluks op en neer
en de mensen ze spraken;
ha ha, die Noach hij hamert weer.
Noach, die met elke hamerslag
alsof hij sloeg ook op mensenhart
en de mens dat alles toch niet zag.
Mensen riep hij: de regen die gaat komen, kom toch uit je dromen want
het komt met wilde water stromen.
Noach bleef alleen met zijn eigen
kleine familieschaar
acht mensen zijn er mee gegaan
met allen dieren paar aan paar.
De ark kwam langzaam van de grond
en Noach keek door het raam
hij zag de laatste mensheid droevig in hun regen staan.
Profeten ze laten het ook nu dan weten
of men de hamerslag hoort
en of men men de tijd nog ziet ?
Het mag mischien voor Noach gelden, maar voor ons toch niet.
De mensheid met al hun zeker weten
zag de ark van onderkant noch aan
hun angstig hart sloeg..
en ze konden Noachs hamerslag
toen echt verstaan.
Laat wat van je horen