Niemand die mijn verdriet ziet

Niemand ziet mijn verdriet
ik verberg me achter een gordijn
niemand die het ziet
kon ik mezelf maar zijn
als ik tevoorschijn kom
vinden ze me laf
nee ik zet nooit meer mijn masker af
niemand mag mijn tranen zien
alleen echt allen jolien
zij wil mij troosten
en vind me niet stom
die kinderen die me laf
vinden zijn dom
jolien als ik bij jou
ben met ik de echte ik
zonder bang voor uitgelachen
te worden
zonder schrik
achter een gordijn kan ik wenen
en mezelf zijn
want op dat masker staat een nep lach
die alleen jolien zach
jij alleen jij ziet
al mijn verdriet.