Jouw taal ken ik uit boeken
Jouw hoofd rust op die van mij
Even niks zeggen
Zeldzame momenten
Zwijgen is de optie
Het sppokt hier in ons hoofd
Zoete geuren van vroeger verlangen door mijn gedachtes
Terwijl ik jou hoor ademen
Die zeldzame tijden dat we allebei nog lachten
Zouden die ooit terug komen?
We verzetten ons tegen de tijd
Ik rust op je bed
Mijn benen hangen of de rand
De communicatie heeft zich verschuild
Achter de klanken van droevenis
Mijn goeie vriend
We spelen nog even
We zijn jong
Onwetend over de toekomst
Terwijl ik jouw mondhoeken
elke dag zie hangen
Nooit hebben we er over gesproken
Onze vragen opgeprobt
In jouw stille mond
Van verlamming.
Laat wat van je horen