Mijn Republiek Polenland

Oder en Wisla kussen neerhurkend de laagvlakten.
Velden treuren om jouw vergaan.
Net als Wladyslaw, Mieszko,Casimir en Jogiello.
Litouwen en Pruisen worden koud
in het land der zwarte maagd en goud.
Tsaren verjaren, terwijl zij eeuwen vergaren.
Silezië en Danzig op sterven na dood.
Mijn beminde vrouwen schreeuwen brand en moord.
Om het deporteren,ver van vaderland.
Muren vallen in zwijm te Berlijn,
Om de duizenden helden die er niet meer zijn.
Bobola en Kostka waken zoals het hoort.
Over Gdansk,Lodz,Lublin en Warszawa.
Ja, dit is mijn bevrijd Polenland.
Het vlakke land strooit meerminzand.
Langs de Karpaten rijdt in de mist
Een trein mistroostig door de corridor.
Vissers uit Gdynia timmeren een schip.
Straks komt mijn Jola, die enkel gist.
Haar hart was al jaren aan het meer.
In Czèstochowa en Wroclaw bidt men weer.