Mijn hart huilt dag uit dag in
soms denk ik wat heeft het leven voor zin.
Waarom ben jij zo wreed en gemeen
mijn dochter en ik staan nu alleen.
Jij hebt alles ik heb niets
mijn dochter en ik moeten zelfs binnenkort op de fiets.
Ben ik niet altijd goed voor je geweest,
schijnbaar niet want je bent nu een wreed beest.
Je doet me zoveel verdriet
en ik heb het gevoel dat je dr van geniet.
Heb veel van je gehouden maar schijnbaar toch niet genoeg.
Deed alles voor je wat je me ook vroeg.
Misschien dat de pijn vervaagt
maar mijn vertrouwen is tot een diepte punt verlaagd.
Ik wou dat ik je kon haten
want je verliet ons iedere dag voor je maten.
Wij hielde zielsveel van jou
en wat deed jij je zette ons dag in dag uit in de kou.
Zou die pijn verdwijnen of voor altijd blijven?
Misschien vervaagt het als ik dr maar over blijf schrijven..
Laat wat van je horen