Gevangen in een zinloos bestaan
Moet steeds bedenken
ik fout heb gedaan.
Uit nest verstooten
ik was pas 14 jaar.
Toen even gezworven z’n kleine 2 jaar.
Toen vond ik een vriendje.
En trok bij hem in.
Een ongelijke relatie
ik Dee steeds zijn zin.
Ik verloor in de tijd
belangrijkste bezit.
Ik lege hulst waar
geen wil meer in zit.
We kregen 2 kinders
mijn grootste trots.
Maar hij veranderde
en nu ik op mijn rotst.
Als schim van me zelf
voelde me niks meer waard.
Probeerde ik te vluchten
weg van huis en haard.
Maar ik besefte ik kon hier niet gaan.
Ik heb nog twee kinders
wat doe ik ze aan?
Nu blijf ik door vechten.
Ja elke dag tot op een dag ik vrij wezen mag.
Laat wat van je horen