Mijn chatter

Terwijl jij zit aan het zeetje,
zit ik hier achter mijn
pc in men eentje.
Om me bezig te houwen,
heb ik dan maar een
gedichtje gebrouwen.
Ik vraag me nog steeds af waarom je precies mij van dat kleine
schermpje hebt geplukt,
maar ik moet zeggen het
is je aardig gelukt.
Dit had ik nooit verwacht,
wie had nu zoiets gedacht.
Toen je me vroeg om privé te gaan,
wist ik niet wat gedaan.
Het overviel me een beetje,
en dacht ooooooo jeetje.
We hebben het dan maar gedaan,
en ondertussen staat
de msn dagelijks aan.
Al vlug kreeg ik een foto van jou,
en ééntje van mij dat was wat jij wou.
Ik dacht man man man
waar ben ik aan begonnen,
maar heb dan toch een
fotootje van mij verzonnen.
Gelukkig heb je geen schrik opgedaan,
en blijft de pc open staan.
En wat bljkt,nu wil je me
nog in het echt zien ook,
toen ik dat las dacht ik dat ik onder mijn stoel dook.
Pitje,ik maak graag vrienden,
en die zijn dan voor het leven.
Maar ik wil het rustig aan doen,
kan jij mij die tijd geven.
Het duurt bij mij een tijdje
voor ik iemand vertrouw.
Maar als het dan zover is durf ik zeggen dat ik van die iemand hou.
Dan is het voor het leven,
niet voor even.
Wat ik wens is dat er tussen
ons ook zoiets groeit,
en dat er een grote
vriendschap openbloeit.
Begrijp me nu niet verkeerd
niet zoals man en vrouw,
want ik heb iemand waarvan
ik heel veel hou.
Lieve schat ik hoop dat
jij nu niet van je lood bent,
want dit is weer een andere
kant dat je van mij verkent.