Met tedere woorden streel je,
Kippenvel op mijn huid,
En al blijven lippen stil,
Mijn lichaam schreeuwt het uit.
Mijn ogen liefkozen je mond,
En jouw blik houdt me gevangen,
Vertelt een woordeloos verhaal,
Van dit onmogelijk verlangen.
Maar het hart spreekt eigen taal,
Kan haar blijdschap niet negeren,
En ze is geenszins van plan,
Zich nu spontaan te gaan bekeren.
Dus blijf ik stiekem van je houden,
Ga hier niet voor op de vlucht,
Geniet intens, zolang het kan,
Van mijn zoet verboden vrucht.
Laat wat van je horen