Met pijn in mijn hart…
Zie ik het weer gebeuren
Mijn hart is zwart
Donker en pijnlijk van de scheuren.
Ik zie kleuren vervagen
Ze worden langzaam grijs en grauw
Mijn verdriet al deze dagen
Verliezen moet ik jou
Mijn handen die beven
Ik heb zoveel om je gegeven
Mijn handen die jouwe raakte
Die mijn hart als goud maakte
Mijn geur verspreid
Haren door de wind
Ik hoop dat ik je ooit weer vind
Ergens hier dicht bij,
Vlak bij mij.
Ook al ben je nu niet meer bij me
Ik zal je niet verliezen,
Voor je gaan en kiezen
Mijn hart met je delen,
Ook al ben je dan
niet meer bij me.
Mijn lippen die wachten
Ze smachten
Mijn ogen helder als glas
Ik weet niet waar je was
Ik zoek je nog even
Zodat ik samen met je kan leven
Ook al zou je niet meer bij me zijn,
Ik zal met je delen mijn pijn.
Mijn angst
En mijn verdriet,
Jij zal degene zijn
die het ziet
Mijn gevoel…
Mijn doel.
De beelden flitsen voor bij
Ik zie mezelf in mij
Hoorde het bericht,
Wat me pijn en zorgen heeft verricht
Duister en gekwel
Is de vraag wat ik aan je stel
Zou je nog bij mij zijn?
Mijn helpen tegen de pijn?
Of me vervloeken
En me niet meer zien staan?
Bij me weg gaan?
Ik zou het nooit meer kunnen weten.
Wat je bent van deze plek vandaan,
Je bent verdwenen en gegaan.
Ook al wilde je het niet,
Het lot heeft het besloten,
Toen je ons verliet
Je zou dingen herinneren
En nooit vergeten,
Je bent nu met mij geest bezeten.
Want ik zal je niet laten gaan,
Ook al ben je bij de sterren
Ook al ben je bij de maan.
Mijn geest zal je niet verlaten,
Mijn hart zal blijven vastzitten
Met pijnlijke gaten.
Laat wat van je horen