Met de angst betrapt te worden

Angst vervangt mijn bloed
wanneer ik haar zie
Het stroomt door heel mijn lichaam
en het doet pijn
Pijn omdat ik niets durf.

Ik ben verliefd
en door deze angst durf ik haar nog niet…
nog niet aanspreken.

Hoe erg is dit wel niet
Telkens ik haar aankijk
neemt angst de bovenhand
Het is net of zij de duivel is
verkleed in een engel.

Glimlachen kan ik nog wel
maar dat gebeurt spontaan
wanneer ik in
haar glanzende ogen kijk.

Haar lichaam daagt me uit
en wil dat ik ernaar kijk
ik betrap me er zelf op
dat mij ogen haar stiekem bespieden
met de angst om betrapt te worden.

Hoe lang ik dit nog trek
weet ik niet
Een maand, een jaar
of een eeuwigheid?.

Zolang de angst heerst
ben ik zijn slaaf.