1001 gedichten om te lezen!
Met manke voeten kwam ik binnen,
jij zat aan d’open haard.
Ik was vervuld van zinnen,
jouw stem klonk heel bejaard.
Je bent beginnen minnen,
een spel van liefde en van vuur,
een spel dat niemand kan winnen
van tederheid zo puur.
Ik heb je dan gelaten,
vernederd en bespot.
Ik kwam niet toe aan haten:
ik was zelf de god.
(Nog geen stemmen) Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen