Dan gaat de storm in m’n hoofd liggen.
Het Moeten vreedzaam ontheiligd.
De file van woorden lost vanzelf op.
Een ruimte gevuld met rustieke leegte.
Alsof mijn schedel wordt uitgebouwd.
Uit de isoleercel van ADHD-gedachten.
Muren van woorden vallen Berlijns.
Opeens fysiek contact met ‘buiten’.
De vogels krijgen plots weer geluid.
Geruisloze afdaling van de ademhaling.
En de stilte masseert de spieren los.
Meditatie is ’n wonderlijke traktatie.
Laat wat van je horen