Ik heb mijn masker opgezet
zie je nou wel Ik kan het wel..
Ik doe gewoon net
of ik goed zit in mijn vel
Ik doe vrolijk de hele dag
sta voor iedereen open
Handel alles af met een lach
en laat niet met mij lopen
Maar als de nacht dan komt
kil grijs en zwart
Dan is mijn lied verstomd
dan komt de pijn weer in mijn hart
Ik schrik van de schaduw van mijn eigen hand
schemerend in het maanlicht
Ik weet wel beter met mijn verstand
maar doe toch bevend mijn ogen dicht..
Dromen zijn geen dromen meer
ze zijn moeilijk en heel zwaar
Ze doen me geen plezier , maar zeer
en dat valt me zo zwaar..
Herinneringen aan toen
zijn weer gaan lopen
Wat kan ik er aan doen
waarom staat dat deurtje toch weer open??
Ik moet huilen
sta maar weer op
Onder de douche kan ik schuilen
het water lost mijn tranen op..
De dag begint..ik pak mijn masker weer..
ik lach maar heb verdriet
Het moet ,maar eigenlijk kan ik niet meer
en niemand die mijn tranen ziet..
Laat wat van je horen