Ze steken naalden in je aders,
meer naast dan in,
een druppel bloed op het stijfgestreken laken.
Oranjekleurige chemo
druppelt in je arm,
seveso uit een baxter.
Ijsblokjes in je mond,
het braken nadien.
Een lading stralen op je borst,
de deugniet:
tsjernobyl uit een buis.
Plukken haar door het huis gemorst,
aders rusten als strengen op je arm,
de pruik die ’s nachts op de nachttafel rust,
de aarzelende klop
op de badkamerdeur:
mama, mag ik binnen?
Je tong als een rauwe lap vlees,
je mond die alle cocktails kent:
lidoca
Laat wat van je horen