Wist ik het maar van tevoren.
Ik had geluisterd, om te horen
Zilte tranen heb ik geweend.
Voor alles wat ik niet weet.
De diepe pijn bij jou vanbinnen.
Al wat ik wil, is je beminnen.
We zijn vergeten om met elkaar te praten.
Waarom?
Hoe konden we dat nu laten?
Geef ons nog een kans.
Misschien hebben wij wel sjans.
Mijn gedachten gaan naar jou.
Je zoete lach, je blauwe ogen.
Gewoon omdat ik zielsveel van je hou.
Je geur en je huid, de smaak.
Van jou lippen.
Daar kan niets aan tippen.
Ach wist ik maar van tevoren.
Ik had geluisterd om te horen.
Laat wat van je horen